13/7/09

CRIMSON GLORY - TRANSCENDENCE (1988)

The dragons rise from the sea of flames
Through the night you can hear them
marching, breathing fire, wings of steel
By the thousands they take to the sky, shadow us all.
Θεωρώ ατυχέστατη συγκυρία πως το ερέθισμα για την παρουσίαση αυτού του αριστουργήματος είναι ο θάνατος. Ας είναι...
Προσπαθώντας ν' αποφορτιστώ από συγκινήσεις και θλιμμένα συναισθήματα διαπίστωσα πως το Transcendence δεν τα χρειάζεται. Δεν προσθέτουν τίποτε στην δεδομένη του αξία.
In ancient rhymes she whispers in the wind
a strange and haunting melody

As it fills the silence, I feel the shivers cold

embraced my soul.

Δύο χρόνια μετά την κυκλοφορία του ντεμπούτου (1986) οι Crimson Glory (ξανά) εκπλήσσουν. Οι προθέσεις ξεκαθαρίζουν, το επικό στοιχείο του πρώτου δίσκου αποκτά στόχευση και εμπλουτίζεται με προοδευτική αντίληψη, ''ουράνιες'' ατμόσφαιρες κι έναν ιδιότυπο λυρισμό. Τεχνοκρατικό ως προς την μουσική (σύνθεση - ενορχήστρωση - εκτελέσεις), υπερβατικά ρομαντικό ως προς τις φωνητικές ερμηνείες.
Lady of winter, song in the wind
Melody whispers, seasons will change.

Ο Midnight κι η παρέα του στο magnum opus της καριέρας τους επικαλούνται την Κυρά του Χειμώνα (Lady of Winter) με την επική μεγαλοπρέπεια που της αρμόζει, βάζουν το λιθαράκι τους στην ταφόπλακα του κομμουνισμού (με τον power metal κεραυνό Red Sharks), χρωματίζουν τον ουρανό στο δικό τους σύμπαν (Painted Skies), εμπνέονται απ' τον Edgar Allan Poe (στο επικό Masque of the Red Death), δραπετεύουν σε σκοτεινά μέρη μα οι δαίμονες και τα φαντάσματα ακολουθούν (στο στοιχειωμένο In Dark Places), κρύβονται απ' τους μεταλλικούς δράκους (στο εμβατηριακό Where Dragons Rule), παλεύουν να διώξουν τα σύννεφα του μοναχικού έρωτα (Lonely), θρηνούν για τις κατεστραμένες γέφυρες που αποτρέπουν την επανασύνδεση (Burning Bridges), ονειρεύονται τον ιδεατό κόσμο της φαντασίας (στο επιβλητικό Eternal World) και ψάχνουν την υπέρβαση στην μετά θάνατο ζωή (στο μελαγχολικό Transcendence).
Down through the valley of shadows we go
into the canyon of moonlight below.
Stairs of stone descending

Down where the magic river's bending.

Εξαιρετική τεχνική κατάρτιση, άριστη χημεία, απαραίτητο line-up: Midnight (φωνητικά), Jon Drenning (κιθάρα), Ben Jackson (ρυθμική κιθάρα), Jeff Lords (μπάσο), Dana Burnell (ντραμς).Το επόμενο βήμα -εκ των πραγμάτων- δύσκολο. Ιδιαίτερα όταν έχεις συνειδητοποιήσει τί δημιούργησες. Τα μεγάλα ύψη τρομάζουν. Η ανάβαση δυσκολεύει. Μην κάνεις το λάθος να κοιτάξεις κάτω. Κοίταξες...τ' αποτέλεσμα; Strange and Beautiful. Δεν πειράζει. Το χρέος σου το 'κανες, αποστολή εξετελέσθη...

2 σχόλια:

Unknown είπε...

She awakens from a dream
to a silent room where
shadows speak of memories
Another sleepless night
afraid to face the day

αφιερωμένο

METAL DAZE είπε...

geo :
Ευχαριστώ για την αφιέρωση αν και τ' αγαπημένο μου είναι το In Dark Places. Αν σου άρεσε η ανάρτηση συνιστώ το αφιέρωμα στον Midnight στο άλλο blog (http://metal-secrets.blogspot.com/2009/07/sterbe-und-werbe.html).